با وجود اصرار و برنامه ریزی برای حفظ تعادل در زنجیره تولید، گسترش بخش‌های بالادستی، نیاز به فولاد را در ایران افزایش خواهدداد. در چنین شرایطی دو سناریو در زمینه توسعه بازار مواد اولیه و خام مورد نیاز این صنعت محتمل است؛ در حالت نخست،در سنگ‌آهن به خودکفایی خواهیم‌رسید ولی در سناریوی دوم ممکن است به یک واردکننده سنگ‌آهن تبدیل‌شویم.
کیوان جعفری طهرانی رئیس امور بین‌الملل انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران در مصاحبه با “متال اکسپرت” در حاشیه دومین کنفرانس واردات شمش فولاد به منطقه منا توضیحاتی را درباره افق پیش‌روی سنگ‌آهن و فولاد کشور ارائه داده است:
براساس طرح جامع، ایران افزایش تولید فولاد به 55 میلیون تن در افق 2025 (1404) را برنامه ریزی کرده است. ایران برای دستیابی به این هدف، نیاز به 92 میلیون تن گندله یا 90 میلیون تن کنسانتره یا 159 میلیون تن سنگ آهن دارد.
در سناریوی مثبت، درصورتی ایران می‌تواند به هدف تعیین شده در تولید فولاد برسد که نرخ رشد صنعت 11 درصد باشد. در چنین شرایطی حتی با وجود استخراج معادن فعلی و ظرفیت سازی ها و پروژه هایی که بزودی وارد مدار می شوند، کسری 18 میلیون تن کنسانتره و 43 میلیون تن سنگ آهن دیده می‌شود. اگر همین روال تا سال 2025 ادامه یابد، ممکن است ناگزیر این کسری را از طریق واردات تامین کنیم. به عبارت دیگر کسری کنسانتره و سنگ آهن ایران تا سال 2025 به ترتیب به 18 و 43 میلیون تن خواهدرسید.
چنانچه نرخ رشد صنعت را در ایران 8 درصد در نظر بگیریم که اکنون نیز این رشد همان 8 درصد است، انتظار می رود تولید فولاد به 36 میلیون تن برسد و در این شرایط ایران در تامین مواد اولیه خودکفا خواهد بود.
با این حال، توسعه این شرایط تا حد زیادی به دسترسی به منابع مالی، سرمایه گذاری خارجی و رفع کامل تحریم ها وابسته است. تحریم ها هنوز هم در بسیاری از موارد مانعی برای همکاری سرمایه گذاران بین المللی با ایران است. یکی دیگر از عوامل موثر که بر تولید فولاد ایران تاثیر می گذارد، وضعیت بازارهای داخلی و بین المللی از لحاظ عرضه و تقاضا است.
منبع: حکاک
