چند سالی است که تشکل‌های بخش خصوصی بسیار فعال شده و توانسته‌اند در نشست‌های بین‌المللی، اعتماد به برندهای ایرانی را در بین خریداران ایجاد کنند؛ مانند انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن کشور.
بخش خصوصی و تشکل‌های دیگر هم توانسته‌اند در این زمینه فعالیت‌های خوبی انجام دهند، اما انجمن‌ها باید به اعضای خود توصیه کنند که تقلب در کیفیت محصولات معدنی تولیدی غیر از خدشه‌دار کردن اعتبار کشور هیچ سودی ندارد، هر چند که به ظاهر باعث سود کوتاه‌مدت بنگاه‌های آنها می‌شود.
همچنین برندینگ محصولات معدنی نیاز به پیگیری مداوم هر دو بخش خصوصی و دولتی دارد و اگر تحریم‌ها به‌طور کامل برداشته شود این نقطه قوت وجود دارد که بتوان در روند توسعه برند معدنی ایران گام بلندی برداشت.
در یک جمع‌بندی می‌توان گفت، کمتر کسی وجود دارد که بر اهمیت برند در زمینه معدن واقف باشد، اما اگر بدانیم که صادرات مواد معدنی بعد از صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی در رده دوم کالاهای با ارزش صادراتی ایران قرار دارند و در طول تحریم‌های ظالمانه توانسته‌اند ارزآوری خوبی نصیب کشور کنند، به هیچ‌وجه به آن به دیده حقارت نگاه نخواهیم کرد.
به‌عنوان نمونه تنها صادرات سنگ‌آهن در سال ۱۳۹۲ بیش از ۳میلیارد دلار در سال ارزآوری داشته است.
منبع: گسترش صمت
