تحلیل شهودی ابزاری برای شناسایی الگوهای پنهان بازار

سه شنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴

تحلیل شهودی ابزاری برای شناسایی الگوهای پنهان بازار

دکتر کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر ارشد بازارهای بین‌المللی با سابقه بیش از ۳۸ سال فعالیت در حوزه تولیدات معدنی و صادرات کامودیتی‌ها، در تحلیل خود از جایگاه «تحلیل شهودی» در بازار گفت: «تحلیل شهودی نه یک حس ششم اسرارآمیز، بلکه دستاورد تجربه عمیق، شناخت زمینه‌های سیاسی، تاریخی و اجتماعی و توانایی دیدن روندها از منظر بازیگران کلیدی است.»

وی توضیح داد که در ادبیات مرسوم بازار سرمایه، تحلیل تکنیکال و بنیادی به‌عنوان دو ستون اصلی شناخته می‌شوند، اما این دو ابزار به‌تنهایی نمی‌توانند پیچیدگی‌های واقعی بازارهای جهانی را تبیین کنند. به گفته او، تحلیل شهودی همان حلقه مفقوده‌ای است که با ترکیب داده‌ها، تجربه میدانی و درک پویایی‌های محیط، تصویر کامل‌تری از آینده ارائه می‌دهد.

جعفری طهرانی تأکید کرد: «تحلیل شهودی به ما کمک می‌کند از سطح نمودارها، گزارش‌های مالی و محاسبات صرف فراتر برویم. این روش ما را قادر می‌سازد الگوهای پنهان را شناسایی کرده و روندهایی را ببینیم که در نگاه اول در داده‌ها نمایان نیستند. در حقیقت، این نوع تحلیل به معنای دیدن “پشت پرده بازار” است.»

به باور این کارشناس، مزایای تحلیل شهودی بسیار گسترده است؛ از کاهش ریسک تصمیم‌های نادرست گرفته تا افزایش سرعت و دقت در تحلیل شرایط پیچیده. او خاطرنشان کرد: «مدیران و سرمایه‌گذاران موفق جهانی در بسیاری از مواقع، تصمیم‌های نهایی خود را نه صرفاً بر اساس محاسبات، بلکه با اتکا به شهود و درک عمیق خود از شرایط اتخاذ می‌کنند. این همان مزیت رقابتی است که آنها را از دیگران متمایز می‌سازد.»

در عین حال، جعفری طهرانی به محدودیت‌های احتمالی این رویکرد نیز اشاره کرد و گفت: «تحلیل شهودی به‌شدت به تجربه و دانش پیشین وابسته است و در شرایطی که اطلاعات ناقص یا مبهم باشد و یا باورهای غلط داشته باشیم امکان خطا وجود دارد. بنابراین، لازم است فعالان بازار این توانایی را با تمرین مستمر و یادگیری پیوسته تقویت کنند تا به ابزاری قابل اعتماد تبدیل شود.»

وی در ادامه افزود: «تحلیل شهودی به‌ویژه در بازارهایی که با عدم قطعیت بالا و نوسانات شدید همراه هستند، نقش حیاتی ایفا می‌کند. در چنین شرایطی، اتکا به روش‌های کلاسیک ممکن است کافی نباشد. در حالی‌که شهود، با اتصال تجربه گذشته به واقعیت‌های جاری، می‌تواند مسیر تصمیم‌گیری را روشن‌تر کند.»

این تحلیلگر بازارهای بین‌المللی همچنین به نقش شهود در بازارهای کوتاه‌مدت و میان‌مدت اشاره کرد و گفت: «زمانی که فضای بازار به‌سرعت در حال تغییر است، تحلیل‌های سنتی اغلب زمان‌بر و ناکافی‌اند. در چنین وضعیتی، شهود می‌تواند مانند یک قطب‌نما عمل کند و تصمیم‌گیرنده را به سمت انتخاب‌های سریع‌تر و اثربخش‌تر هدایت نماید.»

وی در ادامه توضیح داد: چالش حقیقی این نیست که به شهود اعتماد کنیم بلکه این است که چگونه با تقویت آن، قابلیت اطمینان به آن را افزایش دهیم. باید یاد بگیریم به چه صورت می توانیم شهود را با تحلیل ترکیب کنیم. روش صحیح وقتی حاصل می شود که به توانایی رو به رشدتان برای دیدن چیزهایی که قبلا به آنها توجه نمی کردید، بها دهید.

دکتر جعفری طهرانی افزود؛شواهد نشان می دهد که هر گاه از شهودمان غافل می شویم، کیفیت تصمیماتمان کاهش می یابد. همچنین اگر صرفا از تحلیل منطقی در تصمیم گیری ها استفاده کنیم نیز کیفیت خروجی افت می کند. باید بین شهود و تجزیه و تحلیل تعادل ایجاد کنیم. هر دو منابع قدرت مهمی هستند و نقطه ضعف هایی دارند که می بایستی آنها را کنترل کنیم.در رابطه با تحلیل شهودی تفاوت دید مدیران با تجربه با نسل جوان است. مدیران نباید انتظار داشته باشند که زیر دست هایشان همان الگوهایی که آنها می بینند را ببینند و استفاده کنند.پس در تحلیل شهودی نسل باتجربه به کمک نسل جوان می آید و جانشین پروری چه در داخل بنگاه با تربیت نسل جوان و چه از طریق برون سپاری از طریق شهود یک فرد بیرونی به ۲ دلیل زیر اتفاق می افتد:

۱- بسیاری از ما فرصت نداریم برای رسیدن به تخصص در یک حوزه خاص، از دنیای واقعی تجربه کسب کنیم.
۲- ما نمی توانیم برای انجام کاری و یادگیری از اشتباهات خود زیاد صبر کنیم.

او تأکید کرد که تحلیل شهودی نباید به‌عنوان جایگزینی برای روش‌های علمی در نظر گرفته شود، بلکه مکمل آنهاست. او گفت: «ترکیب تحلیل‌های فنی و بنیادی با نگاه شهودی، همان مسیری است که می‌تواند فعالان اقتصادی را به موفقیت پایدار برساند. بی‌تردید آینده بازارهای جهانی متعلق به کسانی است که بتوانند این سه ضلع را به شکلی هوشمندانه در کنار یکدیگر به‌کار گیرند.

وی در پایان افزود : تئوری من که مکمل نظریه دانشمندان قبلی از جمله «دنیل کانمن» و «گری کلین» است و برای اولین بار در جهان آن را منتشر می کنیم این است؛ برای تحلیل تکنیکال نیاز به IQ یا «هوش شناختی» بالا است و تحلیل گر می بایستی چنین مهارتی داشته باشد در صورتیکه برای تحلیل شهودی نیاز به AQ یا «هوش تحملی» بالا است و تحلیل گر می بایستی چنین مهارتی نیز کسب کند تا از قدرت شهود در تحلیل های کامودیتی و بازار سرمایه بهترین بهره برداری را ببرد.

منبع: جهان فولاد

دیدگاه ها