در مصاحبه اختصاصی نشریه پردازش و تولید (استان یزد) با دکتر کیوان جعفری طهرانی عنوان شد: سبز کردن معادن، کاری ملی است
منظور از معدنکاری سبز، به کارگری فناوری های نوین در فعالیت های معدنکاری است که هم زمان با ارتقا بهره وری معادن، کمترین میزان آسیب را به محیط زیست وارد کنند. به طور دقیق تر، در معدنکاری سبز ریسک‌های زیست محیطی در صنایع معدنی و فلزی به اهرم های فناوری منتقل واز راه حل های آن برای برطرف کردم چالش های ESG بهره گرفته می شود. شرکت‌های بزرگ معدنی روز به روز بر مانور فناوری و بهره برداری خود از نوآوری های این حوزه می افزایند تا اهداف توسعه پایدار را تا سال ۲۰۵۰ به طور کامل محقق سازند.
در همین رابطه با دکتر کیوان جعفری طهرانی به گفتگو نشستیم که با هم می خوانیم:
سؤال: بخش خصوصی چگونه می‌تواند در پروژه‌های معدنی سبز مثل معادن کربن صفر مشارکت فعال داشته باشد؟
پروژه‌های معدنی سبز، مخصوصاً معادن کربن صفر، سرمایه‌گذاری بالایی نیاز دارند. این پروژه‌ها مستلزم خرید ماشین‌آلات الکتریکی و استفاده از سوخت‌های غیر فسیلی در تمام زنجیره تولید از اکتشاف تا فرآوری و تولید هستند؛ اما چالش اصلی این است که در شرایط تحریم و کمبود منابع مالی پساجنگ، اجرای چنین پروژه‌هایی بسیار پرهزینه است.
سؤال: منابع مالی لازم برای ورود بخش خصوصی از کجا باید تامین شود؟
در حال حاضر، بخش خصوصی تنها زمانی می‌تواند قدم به این عرصه بگذارد که منابع مالی قابل‌توجهی در اختیار داشته باشد. جذب سرمایه‌گذاری خارجی مقدور خواهد بود، به شرط آن‌که شرکت‌ها بتوانند وثیقه و ضمانت‌های بانکی قوی متفقاً در داخل و خارج ارائه دهند؛ اما متأسفانه کمبود منابع و سختی تأمین ضمانت‌نامه‌ها، مانع بزرگی است.
سؤال: دولت چه نقشی باید ایفا کند؟
تجربه کشورهایی مثل چین و هند نشان داده که دولت‌ها باید متولی سبزسازی صنایع باشند. آن‌ها با اعطای یارانه، سوبسید و برنامه‌ریزی کلان، مسئولیت هزینه‌ها را می‌پذیرند. اما در کشور ما با توجه به شرایط ویژه مالی و سختی همکاری با موسسات مالی خارجی، واقع‌بینی حرف اول را می‌زند.
راهکار: تامین سرمایه میان‌مدت بهترین گزینه است.
در چنین فضایی، بخش خصوصی می‌تواند در بازه‌های زمانی کوتاه تا میان‌مدت (بین شش ماه تا دو سال) سرمایه خارجی از طریق فاینانس جذب کند، چون فعلاً امکان جذب سرمایه‌گذاری بلندمدت وجود ندارد. استفاده از بخش خصوصی، با توجه به چابکی و انعطافش نسبت به بخش دولتی، برای حرکت به سمت توسعه معادن سبز یک راهکار عمل‌گرایانه است؛ حتی اگر فعلاً نشود آرمان‌گرایانه و کامل سبز شد، می‌توان گام‌به‌گام پیش رفت.
صحبت پایانی:
سبزکردن معادن کاری ملی است و نیازمند حمایت حاکمیت و ایجاد زیرساخت‌های مالی و حقوقی مناسب برای بخش خصوصی است تا این مشارکت به نتیجه برسد.