معادن کوچک بیشتر در اختیار بخش خصوصی هستند و محاسن آنها در شرایط فعلی اقتصادی این است که باوجود تحریم‌ها می‌توانند انعطاف داشته باشند و در جهت مقابله با تحریم‌ها حرکت کنند.
البته نباید فراموش کرد که این معادن در شرایطی که تحریم‌ها در زمینه صادرات تاثیرگذار هستند، احساس ترس می‌کنند و درنهایت ناچار به عقب‌نشینی می‌شوند.
برای اینکه معادن کوچک در شرایط فعلی به فعالیت خود ادامه دهند، دولت باید راهکاری را انتخاب کند که ترس از بخش خصوصی و معادن کوچک دور شود. البته درباره تحریم‌های بین‌المللی به‌عنوان کسی که در یک شرکت خصوصی داخلی فعالیت می‌کند باور دارم کاری از دست‌مان برنمی‌آید و ما پیرو حاکمیت و دولت هستیم اما تنها چیزی که از دولت انتظار داریم این است که سیاست‌هایی اعمال کند تا بهتر بتوان از این بحران گذر کرد.
به‌طور مثال درباره صادرات و برگشت ارز در نیما که می‌تواند درست و مفید باشد باید منظم‌تر عمل کند، به این معنی که اگر قوانینی تصویب می‌شود ۲ یا ۳ماه قبل اعلام شود تا فعالان معدنی، خود را با آن هماهنگ کنند. ما درباره تصمیم قانون، هیچ‌وقت گله‌مند نیستیم اما درباره زمان اجرای آن سوال داریم. فراموش نکنیم هر تغییری در هر جایی از جهان اتفاق بیفتد یکباره نیست و پیش از آن به تولیدکننده‌ها فرصت داده می‌شود زیرا کسی که ماده معدنی خریده و می‌خواهد آن را بفروشد ضرر هنگفتی را متحمل می‌شود.
ما از دولت می‌خواهیم دست‌کم یک ماه زودتر، قوانین و بخشنامه‌ها را اطلاع دهد تا کسانی که در این حوزه فعال هستند، زیاد ضرر نکنند. عواقب چنین تصمیم‌هایی برای فعالان بخش خصوصی و معادن کوچک این است که وقتی یکباره تصمیم می‌گیریم در عمل عده‌ای را از بازار بیرون می‌کنیم و به ضرر بخش خصوصی اقدام خواهیم کرد. امروز بسیاری از مجموعه‌های کوچک نگران شرایط خود در آینده هستند. در این روند باید بررسی کنیم که خارجی‌ها در چنین شرایطی چه‌کار کرده‌اند و اگر با شرایط کشور منطبق بود ما هم همان کار را عملی کنیم.
کیوان جعفری طهرانی / کارشناس بین‌المللی بازار سنگ‌آهن ایران
منبع: روزگار معدن