آغاز جنگ‌های تجاری، سیمای جدیدی برای تجارت جهانی ترسیم می‌کند، این گونه که شک، بی‌ثباتی و نبود اطمینان بر بازار کامودیتی‌ها در سراسر جهان سایه انداخته و نرخ بیشتر اقلام، روند افت و خیز را تجربه می‌کند.
به گزارش بلومبرگ؛ امریکا و چین پس از هفته‌ها تنش در نهایت روز جمعه دست به عمل زدند و تاکنون کاراترین سلاح‌های ویژه یک جنگ تجاری را علیه یکدیگر به کار گرفته‌اند، در نتیجه سرعت بیشتر و صورت واقعی‌تری به تنش‌های بین خود داده‌اند.
تعرفه‌هایی که این دو غول اقتصادی جهان بر واردات‌شان از یکدیگر وضع کردند، حالا دیگر بر همه چیز از دانه‌های سویا و گوشت خوک گرفته تا رآکتورهای هسته‌ای اعمال می‌شوند.
این تعرفه‌ها در کنار تحریم‌های سنگینی که امریکا بر ایران و ونزوئلا وضع می‌کند، موانعی جدی در مسیرهای تجاری جهان به شمار می‌آیند؛ مسیرهایی که در آنها سالانه تریلیون‌ها دلار کامودیتی جابه‌جا می‌شود.
در همین امتداد، دنیای فلزات هم از هیاهویی که ترامپ برای تغییر چهره تجارت جهانی ایجاد کرده، بی‌بهره نیست و تا زمانی که این کشورها بخواهند تعرفه‌ها و تحریم‌های امریکا را پاسخ دهند، این هیاهو و پیامدهای آن رو به افزایش خواهد بود. به لطف افزایش تعرفه‌های واردات فولاد و آلومینیوم به امریکا نرخ محصولات فولادی و پرمیوم‌های آلومینیوم در امریکا رو به افزایش است و صنایع مصرف‌کننده، این محصولات را تهدید می‌کند.
در سایر نقاط جهان هم نرخ فلزات به افت و خیز افتاده است. مس و روی با خطر کاهش تقاضا رو‌به‌رو و صاحبان سرمایه‌ها نیز سردرگم هستند.
چین و هند هم در جایگاه بزرگترین مصرف‌کنندگان بزرگ نفتبه دنبال راهکاری هستند تا با سیاست خارجی ترامپ رو در رو شوند؛ راهکاری که آنها پیش می‌گیرند به تجارت جهانی نفت در ماه‌های پیش رو جهت خواهد داد.
در ۳ ماه گذشته، چین و هند در مجموع روزانه ۱/۴ میلیون بشکه نفت خام ایران را وارد کردند اما حالا باید هر چه زودتر تصمیم بگیرند که بنا بر جهت دولت امریکا واردات نفت از ایران را به صفر برسانند یا با نرخ بالای ورود نفت خام از امریکا کنار بیایند، در حالی که تاکنون امریکا بزرگترین صادرکننده نفت خام به چین بوده است.
در نتیجه بازار نفت هم مانند فلزات تلاش می‌کند در برابر تنش‌های فزاینده تجارت جهانی مقاومت کند. همچنین مذاکره‌های تجاری ترامپ با چین حکایت از تلاش امریکا برای تبدیل شدن به بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی در جهان دارد.
در همین باره کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر بازارهای بین‌المللی فولاد و سنگ آهن نیز در گفت‌وگو با صمت نظر خود را در این زمینه تشریح می‌کند و می‌گوید: ترس از جنگ تجاری، بهای سنگ آهن را به پایین‌ترین رقم در ۷ ماه اخیر رسانده و نرخ سنگ آهن در پی کاهش سرمایه‌گذاری‌ها روند کاهشی به خود گرفته است.
این کاهش میزان سرمایه‌گذاری، از تاثیر بالقوه تشدید تنش‌های تجاری امریکا و چین و همینطور برخی اخبار مبنی بر کاهش قیمت‌ها به دلیل افزایش عرضه‌های جهانی منشا می‌گیرد.
کاهش بیشتر قیمت‌ها، درآمد معدنکاران بزرگی همچون ریوتینتو، بی‌اچ‌پی بیلتون و واله را تحت تاثیر قرار داده و کاهش خواهد داد. از آنجا که از ماه مارس(نیمه اسفند تا نیمه فروردین) قیمت‌ها شروع به عقب‌نشینی کرد متوسط نرخ سنگ آهن به محدوده ۶۰ دلار رسید.
در آن زمان، مصرف‌کنندگان بزرگ سنگ آهن چین در مقابل چشم‌انداز افزایش تولید معادن(سنگ آهن) نسبت به افزایش تولید فولاد اقدام کردند.
وی افزود: در این هفته استرالیا به عنوان بزرگترین صادرکننده سنگ آهن جهان، پیش‌بینی کرده که قیمت‌ها به ۵۰ دلار برسد زیرا تولید و عرضه، افزایش یافته و چین خرید را کاهش داده است. بانک ملی استرالیا نیز در یادداشتی اعلام کرده که کاهش تقاضای فولاد در چین در چند سال آینده، تقاضای سنگ آهن را تضعیف خواهد کرد.
گفته می‌شود قیمت‌ها تا پایان امسال میلادی(دی ۱۳۹۷) به زیر ۶۰ دلار کاهش خواهد یافت.
این تحلیلگر در ادامه گفت: در همین حال بنا بر پیش‌بینی گروه گلدمن ساکس، نرخ کامودیتی‌ها در ۱۲ ماه آینده افزایش می‌یابد زیرا نگرانی برآمده از جنگ تجاری از بین خواهد رفت، هرچند این بانک نتوانسته چشم‌انداز روشنی از سنگ آهن ارائه کند.
جعفری‌طهرانی در ادامه اضافه کرد: جنگ تجاری امریکا و چین، منجر به کاهش ارزش یوان شده، به طوری که نرخ موجودی انبارها کمتر از محموله‌های وارداتی دریایی شده‌اند.
به این ترتیب پلاتس شاخص نرخ سنگ آهن ۶۲ درصد برای تحویل در شمال چین را در روز جمعه به ۶۲ دلار و ۶۵ سنت رساند، در حالی که ۱۵ سنت بالاتر از روز پنجشنبه بود. با توجه به همین قطعیت نداشتن، برخی تاجران چینی ترجیح می‌دهند منتظر بمانند و بازار را رصد کنند. آنها تعهدات خرید را رد می‌کنند.
منبع: روزنامه صمت